Elke dag keek ik in de spiegel en wat ik zag, verafschuwde ik.
Ik voelde me dik. In die tijd sportte ik fanatiek. Ik was al een paar kilo kwijt, maar voelde me nog steeds dik. Ik wou zo graag die laatste 5 kg kwijt.
Pas als ik dat streefgewicht had bereikt, mocht ik tevreden zijn. Dan had ik het cijfertje op de weegschaal eindelijk waar ik het wou. Dan zat mijn kleding beter. Dan paste ik weer in mijn jeans. En dan zou ik weer zelfvertrouwen hebben.
Ja, dan kon ik eindelijk in de spiegel kijken en tevreden zijn. Dan pas.
Die laatste 5 kg dus. Ik werkte er keihard voor. Maar telkens als ik een paar kilo afviel, kwamen die er meteen weer aan.
Ze daagde mij uit!
Alles veranderde nadat ik op een dag door mijn tijdlijn op Facebook had zitten scrollen en daar een filmpje had gezien van iemand die ik volgde. Zij vertelde over een challenge die ze organiseerde: de 21 dagen ‘Ik hou van mezelf challenge’.
Dat maakte mij meteen nieuwsgierig.
Ooit had ze zélf zo’n challenge gedaan, vertelde ze. Ze moest 21 dagen elke dag twee dingen tegen zichzelf zeggen. Lieve dingen over waarom ze van zichzelf hield. Waarom ze zo bijzonder was.
Wat ze waardeerde aan zichzelf.
Die twee dingen mochten niet snel-snel, mompel-mompel. Nee, ze moest elke ochtend bewust een momentje nemen om die complimentjes écht te voelen. Echt te laten binnenkomen.
En ze waarschuwde me
Tijdens het filmpje ging ze ook in op de weerstand die ze in de challenge had ervaren. Zo ergens tussen dag 8 en dag 11. Die weerstand was zo groot geweest dat ze ermee had willen stoppen.
Vanbinnen hoorde ze allerlei nare stemmetjes:
Goh, het is maar stom wat je doet.
Je gaat er toch niet mee verder.
Je hebt wel belangrijkere dingen te doen!
Wat voor zin heeft het nu?!
Anderen in de challenge voelden ook die weerstand. Sommigen van hen wilden ook stoppen, op dag 5, of op dag 14. Sommigen wilden zelfs op dag 2 al afhaken.
Haar waarschuwing was dus: je komt sowieso weerstand tegen.
Waarop ze vroeg: ben je bereid om daar doorheen te gaan?
Zichzelf had ze een belofte gedaan
Aan het begin van de challenge had deze vrouw besloten dat ze zichzelf deze ervaring gunde. Ze wilde weten wat er zou gebeuren als ze die 21 dagen zou volhouden, als ze 21 dagen mooie dingen tegen zichzelf zou zeggen. Ze zag het als een mooi experiment.
Het hielp ook dat ze wist dat ze er niet alleen voor stond. In de Facebook-groep hielp iedereen elkaar en was er ook veel erkenning en support. Ook al kenden de meesten elkaar niet, ze voelden toch met elkaar mee. Iedereen deed de challenge voor haar eigen redenen.
Na 21 dagen voelde ze zich fantastisch
Fantastisch! Ondanks haar weerstand had ze toch doorgezet. Ze had niet opgegeven. Dat was in haar eentje vast niet gelukt.
De challenge had echt iets met haar gedaan. Ze keek anders naar zichzelf en haar lichaam in de spiegel. Haar zelfliefde was gegroeid.
Dat wilde ik ook
Dus deed ik mee met haar gratis 21 dagen challenge op Facebook. Ik was benieuwd, zag het als een experiment. Hoe zou het mij veranderen? Welke weerstand zou ik tegenkomen?
En ja, ik had exact dezelfde ervaring.
Ik kwam ook best wat weerstand tegen. Precies op dag 8 en op dag 15 wou ik opgeven. Maar ik deed het niet. Op het eind was ik trots op mezelf.
Hoe ik de challenge ervaarde:
Vóór de challenge hield ik me enkel bezig met waar ik niet tevreden over was. Na die 21 dagen besefte ik hoe weinig ik lief voor mezelf was. Eigenlijk net zoals de cartoon laat zien: genoeg te klagen, maar weinig dankbaarheid.
Ik was juist altijd streng en perfectionistisch geweest voor mezelf. Vaak klaagde ik: mijn billen waren te dik en mijn heupen te zwaar.
Het was nooit goed in mijn ogen.
En dankbaarheid was er al helemaal niet.
Heus niet meteen rozengeur en maneschijn
Op het einde van de challenge was het echt niet zo dat ik geen oog meer had voor mijn gebreken en mijn mindere kantjes. Nee, dat niet.
Wel voelde ik me meer tevreden en dankbaar voor wat er wél was.
Mijn positieve rijtje was gegroeid. Het klachtenrijtje was er nog wel, maar kleiner dan eerst.
Wacht dus niet op je perfecte lichaam
Je hoeft echt niet eerst 5 kg af te vallen voordat je tevreden ‘mag’ zijn met jezelf en je lichaam.
(Die fout heb ik al voor je gemaakt, en hoef jij niet meer te maken!)
Je kunt nu al proberen jezelf wat liefde te geven en beide rijtjes te zien:
Ik vind mijn billen niet mooi, maar ik heb wel een zacht karakter.
Ik heb niet de meeste platte buik, maar ik heb wel mooie ogen.
Ik ben niet zo handig, maar wel heel slim.
‘Het is moeilijk bescheiden te blijven’
Nu ik dit schrijf moet ik aan mijn grootvader denken. Ik was een jaar of elf, denk ik. Wanneer we samen voor de spiegel stonden om onze jas aan te trekken, zong hij vaak dit liedje voor me.
Het is moeilijk bescheiden te blijven
wanneer je zo goed bent als ik
Zo lief zo charmant en zo aardig,
dat zie je in één ogenblik.
Ik denk als ik kijk in de spiegel,
daar staat een geweldige vent
Ik moest altijd lachen. Die vava toch!
Mijn boodschap voor jou vandaag
Begin vandaag nog met twee lieve dingen tegen jezelf te zeggen.
Slechts twee dingen per dag. Wel gemeend.
En als het je helpt: denk dan maar aan mijn lieve grootvader 😊
x, Nathalie
PS Als je worstelt met eten/gewicht/zelfbeeld en eens wil babbelen – weet dat ik dichtbij ben. Slechts één klik naast je. je hoeft alleen maar hier te klikken. Zo plan je een vrijblijvend praatje met mij in mijn agenda. Sterk zijn wil niet zeggen, dat je alles zelf moet dragen. Soms ben je juist sterk als je om hulp vraagt!
PS2 Het liedje is van Peter Blanker, in 1981 behaalde hij er een grote hit mee!
©2016-2023 Nooit meer op dieet – Nathalie Theys – www.nooitmeeropdieet.be – nathalie@nooitmeeropdieet.be
Laguitstraat 15 – 2300 Turnhout – België – +32 494 66 57 16 – BE0628.422.814
